03.06.2008 Herşeyin Hayırlısı... Kefukar'a

03.06.2008 Salı günü hayatımdaki dönüm noktalarından biri idi.
Bu dönemeci Rabbime hamdolsun hiç beklemediğim bir şekilde lehime, hem de lehlehime sonuçlandı. Hep Allah'tan, hayırlısı ne ise o olsun demiştim. Çok şükür ve inşaallah hayırlısı oldu.
İyi de ne oldu? diyeceksiniz... BOŞANDIM. Bu özel durumumu neden bloğuma taşıyorum; Öncelikle benim bloğum :) Asıl sebep ise ileride çocuklarımın görmesi. Beni hep suçlayacaklar belki de. Hayatlarındaki her olumsuzluğu "Senin yüzünden baba" diyecekler. Ama bir gün bana hak verecekler. Bu herkes için daha doğru idi.

Evlatlarım, sizler için son nefesime kadar elimden geleni yapacağım. Ben kocalıktan ayrıldım, BABALIKTAN DEĞİL. Sizi çok ama çok sevdiğimi söylememe gerek yok. Tek inanmanızı istediğim nokta bu ayrılığın sebebi ben değil, anneniz oldu ve ben gerçekten mecbur kaldım. Sizlere babalık yapabilmek için yaşamam ve sağlıklı olmam gerekiyordu. Medeni kanun bile hep kadınların tarafında olduğu halde kanunen bile ben sonuna kadar haklı çıktım. Asla vijdan azabım veya pişmanlığım olmayacak.
Belki sizler biraz büyüyünce hayatta çekeceğiniz sıkıntılar yüzünden benim suratıma bile bakmayacaksınız. belki suratıma tüküreceksiniz. Buna rağmen pişman olmayacağım. Çünkü siz bana ne deseniz, ne yapsanız da sizler benim evlatlarımsınız. Sizin için canımı bile veririm, her baba gibi. Ölümden ve kaderden öte yol yok. Ben sıkıntılı kaderim sizlere de yansıdı. Bu da sizin kaderiniz. Ama herşeye rağmen bilmeniz gereken "İyiler birgün mutlaka kazanır". Ben belki size iyi bir baba olamadım ve belki de olamayacağım. Ama ben kötü biri değilim. Sizlerin de kötü insanlar olmasına müsade etmeyeceğim.
Bir gün bu yazıyı okuyacaksınız. O gün her ne düşünseniz de, her ne yapsanızda sizi hep seveceğim. Her zaman babanızım. Her zaman, her zaman....
Sizi çok seviyorum.... Canım Evlatlarım....